Algemene informatie over wonen in Santa Marta
Santa Marta is een stad en gemeente in het noorden van Colombia, tussen de Caribische Zee en de bergen genaamd Sierra Nevada de Santa Marta. Santa Marta is de hoofdstad van de provincie Magdalena. De stad is een belangrijke zeehaven en een centrum voor toerisme, geschiedenis en cultuur.
Santa Marta werd gesticht op 29 juli 1525 door de Spaanse veroveraar Rodrigo de Bastidas, die de stad heilig noemde voor de katholieke Martha die in Spanje werd gevierd met feestelijkheden. Veel historici beweren echter dat het is genoemd naar de Spaanse stad Santa Marta de Astorgas. Dit was een van de eerste steden die werd opgericht in Colombia.
De bevrijder Simón Bolívar stierf op 17 december 1830 op een boerderij genaamd "Quinta de San Pedro Alejandrino." Deze boerderij lag aan de rand van Santa Marta en wordt ook enigszins beïnvloed door het Colombiaanse gewapende conflict.
De Geschiedenis van Santa Marta
Het gebied waar de Santa Marta was gevestigd voorafgaand aan de komst van Spaanse ontdekkingsreizigers bewoond door indianen van de Tairona-cultuur, en verder met inbegrip van families en Arhuacos Koguis. De stad werd gesticht op 29 juli 1525 door de Spaanse veroveraar Rodrigo de Bastidas, gecombineerd met bijna tweehonderd van zijn mensen en een paar indianen. Veel historici beweren echter dat het naar de Spaanse stad Santa Marta de Astorgas was geweest die hij had bezocht. Met de oprichting begonnen de Spanjaarden kolonisatie en verovering van dit gebied en het opstellen van administratieve functies voor de kolonie, inclusief de haven en de constructie van defensie om aanvallen van Nederlandse en Engelse piraten te voorkomen.
Tijdens de koloniale tijd begon de stad zijn belang voor de havenstad van de zeehaven te verliezen aan het nabijgelegen Cartagena.
In het midden van de negentiende eeuw, begonnen de Franse, Britse en Noord-Amerikaanse immigranten, samen met enkele lokale bevolking industriële productiemethoden te introduceren en de handel te vereningen door boeren en de industrie. Voor de verbinding van de productieve netwerken bouwden ze spoorwegen.
In 1871 stichtte de Universiteit van Magdalena, aanvankelijk met twee faculteiten: rechten en medicijnen.
Tijdens de 20e eeuw werd de stad gebruikt als een belangrijk knooppunt voor de massale export van bananen en kolen die in het binnenland werden verworven met de hulp van grote multinationale bedrijven.
Het warme klimaat en de mogelijkheid om in de toeristenindustrie te werken hebben de stad de afgelopen jaren sterk doen groeien.